To co zrobił McAvoy można nazwać jednym słowem – mistrzostwo! Każda z postaci, w którą się wcielił jest zupełnie inna. Raz jest ośmioletnim, nieco opóźnionym w rozwoju chłopcem, innym razem to pewna siebie i straszliwie spokojna zarazem kobieta. Aktor za każdym razem zachowuje się inaczej, mówi w zupełnie inny sposób, a jego mimika jest niezwykle różnorodna. Co prawda na dużym ekranie pokazano „tylko” osiem kreacji z dwudziestu trzech, ale i tak w stronę aktora, czapki z głów.

Ps. Ponoć na DVD/Bluray będzie dostępna wersja rozszerzona, w której pojawi się większa ilość postaci! Nie możemy się doczekać!

23 Twarze Kevina

Film do pewnego momentu podchodzi do tematu schizofrenii (jak i całej otoczki fabularnej) bardzo serio. Później się to zmienia i można odnieść wrażenie, że coś tu nie gra. Poczekajcie jednak z osądem do końca

Co tu dużo pisać… „Split” skacze po gatunkach jak Kevin po swoich osobowościach: od thrillera psychologicznego, poprzez dramat, na horrorze skończywszy. Czy to dobrze? W tym przypadku tak.

Hedwig… et cetera…

Wspomnienia jednej z bohaterek pojawiają się w losowych, często dziwnych momentach. Ma się wrażenie, że zostały one dodane na siłę, zwłaszcza, że gdyby ich nie było, film niczego by nie stracił. Przy okazji wydarzenia te tworzą z bohaterów bardzo stereotypowe postaci. Trochę to przeszkadza, ale nie wpływa negatywnie na odbiór całości.

Bohaterka jednej miny? Absolutnie nie!

Shyamalan słynie z tego, że lubi namieszać w swoich filmach. Często jedna scena potrafi wywrócić całe znaczenie filmu do góry nogami. Raz wychodzi mu to dobrze, innym razem niekoniecznie. Jeśli chodzi o „Split”, tzw. twist fabularny zmieni sposób w jaki będziecie patrzeć na całość. Gwarantujemy!

Na „Split” poszliśmy korzystając z karty Cinema City Unlimited. Prawdopodobnie bez niej, odpuścilibyśmy sobie seans, a to byłby duży błąd! Co nasze karty oznaczają dla Was? Więcej tekstów filmowych!  Sprawdźcie na co jeszcze wybieramy się do kina!